Lotov Trobbel

Inwijding	3e Graad Priester
Militaire Rang	Laatst bekend: Majoor
Geboren	25 pre Leta te Kro Terlep
Naasten	Benhal Mabelis (vrouw) Abita Trobbel (dochter) Bick Trobbel (vader) Noo Trobbel-Attol (moeder) Alkinda Trobbel (zuster)

Motto:

Zonder letter geen woord, zonder woord geen zin, zonder zin geen leven.

Omschrijving

Lotov Trobbel is een toegewijd priester van de Generaal die snel opklimt in de rangen. Ook in het leger is hij in enkele jaren opgeklommen van soldaat tot officier. Op dit moment geeft hij leiding aan een door Umbrië reizende geloofsgemeenschap van de Generaal. Vrijwel geheel dit gezelschap is ook in dienst bij het Keizerlijke leger, waarbij Lotov Trobbel als luitenant het bevel voert.

Trobbel is enkele jaren geleden getrouwd met Benhal Mabelis een assistent Runemeester. Dit huwelijk heeft tot een dochter genaamd Abita geleid. Lotov Trobbel volgt in tegenstelling tot zijn vader, die een berucht legercommandant en fundamentalistisch generaalsaanhanger in Kro Terlep is, meer de lijn van zijn voormalig vriend en leider Grauw 'klauw' Rmmch´r, de voormalig Bisschop van Umbrïe. Daarbij hanteert Lotov Trobbel woorden minstens zo vaardig als zijn dubbelbladige bijl.

Anno Leta 6 heeft Lotov Trobbel Arnoud van der Boeggeeste en Kyra Kaliphon aangewezen als de respectievelijk militair en geestelijk operationeel leiders van de reizende geloofsgemeenschap van Umbrië.

Lotov Trobbel heeft anno Leta 7, de Rode klauw om diverse redenen verlaten. Zijn verblijfplaats is waarschijnlijk Kro Terlep.

Historie

Achtste maand anno Leta 3

Vandaag heb ik besloten dat ik commandant Derdergroot van het tactische en strategische bataljon in Elerion-stad om overplaatsing naar zijn eenheid ga vragen. Ik heb genoeg van Vader en zijn lofzang over de praktijk en wat daar allemaal niet uit te leren valt.

Mijn mentorschap binnen de Jonge Luitenant heb ik vandaag definitief opgegeven. Het is tijd om een nieuw hoofdstuk in mijn leven te beginnen.

Negende maand anno Leta 3

Tot mijn verbijstering ontving ik vandaag een order tot overplaatsing naar Wilde Landen, ik moet me melden in Woudenburg. Ik mag een jadenhemelkeizer aanbidder zijn als vader hier geen hand in heeft gehad!

Een kalme reis door de zogenaamde Wilde Landen. Ik mag hopen dat deze reis representatief is voor de Wilde Landen, het zal me volop tijd geven om te studeren. Ik kan me voorstellen dat eenvoudig lieden uit de gecultiveerde streken van Elerion dit een wild land vinden. Voor iemand die de stegen van Kro Terlep kent is het echter een peulenschilletje.

Kennismaking met kerkgenoten in de Wilde Landen. Een divers maar beperkt gezelschap, individueel capabel, weinig groepsvaardigheid. Uitgezonderd natuurlijk de aanwezige officieren Vlagofficier McCain en sergeant Furore, de laatste heeft weinig op met zoals hij zegt 'boekenkennis’.

Ik moet vaststellen dat er een lacune bestaat tussen theoretische kennis en praktijk waar het actieve gevechtsvaardigheden betreft. Ik moet toegeven dat de praktijk de nodige verassingen oplevert. Bijvoorbeeld dat in de Wilde Landen kleine groepen de meest efficiënte lijken.

Tot mijn verbazing ben ik vanochtend bevorderd tot sergeant. Tijdens een overdadige huldiging van allerlei personen uit de Wilde Landen werd plots ook mijn naam genoemd. Dit bevestigt het beperkte potentieel aan groepsgeoefenden binnen de Wilde Landen.

Ik ben ingewijd in de eerste graad. Het moest er eens van komen, thuis heb ik het steeds weten te ontwijken maar in de Wilde Landen zal ik mijn verantwoordelijkheden nemen. Ik zal vader laten zien waartoe ik in staat ben.

Ik heb een ontmoeting met een weerwolf overleefd mede dankzij natuur- paladijn Convivax. Het knaagt nog steeds aan me, er moet een methode zijn geweest waarmee de weerwolf ook gedood zou zijn. Het verhaal is ondertussen zelfs onderwerp geworden van een poppenspel. Wel is me duidelijk geworden dat orders interpreteren niet de sterkste kant van een aantal geloofsgenoten lijkt te zijn.

In samenwerking met Jaden Hemelkeizer aanhangers (Elendriel, Florijn en Tiamat) en Klauw en Maeve enkele door velen gevreesde insectoïden vermorzelt. Dit was een tocht met strijd zoals het hoort: verpletterend!

Vlagofficier McCain heeft me gevraagd zijn leerling te worden in de kennis der Polemologie. Het komende half jaar zal ik hem vergezellen in zijn reis door de Wilde Landen. Ik ben benieuwd wat zijn praktijkervaring aan nieuwe inzichten met betrekking tot polemologische tactieken biedt.

Twaalfde maand anno Leta 3

Vlagofficier McCain gunde me een kort verlof in Kro Terlep. Ik weet nu zeker dat vader achter mijn overplaatsing zat. Ik heb ook begrepen dat mijn activiteiten in de Wilde Landen hem aangenaam verrast hebben.

Tweede maand anno Leta 4

Ik heb mijn leerlingschap in de polemologie afgesloten. Theoretisch had McCain me weinig te leren. Zijn praktijk ervaring over vooral beproefde tactieken en strategieën is echter weergaloos.

Ik zal de komende maanden mijn individuele gevechtstraining aanscherpen. Ik heb enige achterstand in te halen. Zonder individuele vechtvaardigheid kan in de praktijk geen leiding worden gegeven en worden waardevolle inzichten en kennis moeilijker over te dragen. In de Wilde Landen spreken daden beter dan woorden.

Vierde maand anno Leta 4

De groep trekkende avonturiers, waarbij ik me heb aangesloten, hebben een uitnodiging van Keizerin Leta ontvangen om te verblijven in kuuroord te St. Walrick. Ik ben terstond naar St. Walrick afgereisd.

Een prettig weerzien met geloofsgenoten uit de Wilde Landen. Goed om te zien dat de groep groeit in aantal en hechtheid.

Wij als Generaalsvolgelingen hebben uitgebreid assistentie verleend bij het dichten van scheuren naar de onderwereld. Een aantal aanwezige Runemeesters had de opdracht deze bronnen van ongedierte en monstruositeiten af te sluiten. Eén van hen, Assistent Runemeester Benhal Mabelis, heeft een interessante theoretische wijze van zaken aanpakken..

Enkele onwaardige Generaalsaanhangers, met Ka-Rashied collaborerende officieren, zijn in hechtenis genomen. De verraders zijn tijdens een vluchtpoging gedood.

Bijgestaan door de krachten van de Generaal heb ik bij de sluiting van de laatste scheur naar de onderwereld een op mij gerichte vuurbal overleefd en de dader afgestraft.

Ik heb een studieperiode ingelast met assistent-runemeester Benhal Mabelis. Eindelijk een gelijkwaardig gestemde geest waar het theorieën en het gebruik ervan betreft.

Ik heb Benhal uitgenodigd om te verblijven in Kro Terlep. Het samenwerken met Benhal is zeer plezierig, ik heb het gevoel dat we elkaar al jaren kennen.

Vijfde maand anno Leta 4

Mijn huwelijk met Benhal was groots, heel Kro Terlep was uitgenodigd. Ik was zeer verheugd dat ook mijn goede vriend Kwesmar Ebbottonroebot aanwezig was. Ik had ook nooit verwacht dat mijn vader nog eens in één kerk met Bisschop Basilius zou zitten. Morgen vertrekken we op huwelijksreis naar de keizerlijke bibliotheek in Elerion-stad!

Benhal is in blijde verwachting. Het vermoeden bestaat dat haar magische activiteiten in onder andere St. Walrick de zwangerschapsduur kan verkorten.

Negende maand anno Leta 4

De geboorte van mijn dochter Abita op Tovenaarseiland. Zoals verwacht is de zwangerschapsduur van Benhal sterk verkort door haar activiteiten op magisch gebied. Gezien eventuele onbekende magische invloeden hebben we besloten Abita op tovenaarseiland ter wereld te laten komen.

Twaalfde maand anno Leta 4

Ik krijg genoeg van de beperkingen die mij op Tovenaarseiland worden opgelegd. Ik vertrek naar Kro Terlep. Benhal en Abita volgen over drie maanden.

Tweede maand anno Leta 5

Benhal en Abita arriveren in Kro Terlep. We hebben nog 6 weken samen voordat ik naar Demsterkloof vertrek. Het wordt weer tijd dat ik mij in de Wilde Landen vertoon, het nieuws wat ik hoor is niet onverdeeld gunstig.

Ik ontvang een persoonlijke brief van Paladijn Rodwyn, leider der Keizerlijke legers. Het betreft mijn onderzoek naar vechttactieken voor kleine groepen en mijn plannen om dit in de praktijk uit te proberen. Hij slaat de plank behoorlijk mis, waarschijnlijk zijn mijn bedoelingen hem onjuist ter ore gekomen. Ik schrijf terstond een brief aan hem om dit te corrigeren.

Vierde maand anno Leta 5

Aankomst in Demsterkloof, veel Generaalsgelovigen maar de leidinggevende officieren van het leger ontbreken. Gezien de afwezigheid van zowel Vlagofficier McCain als sergeant Furore, neem ik de leiding over de exercities op me. Klauw en ik spreken af dat hij de leiding in geloofszaken neemt en dat ik de militaire zaken behartig. Deze afspraak bleek helemaal goed toen Klauw een dag later tot Bisschop van de Wilde Landen werd benoemd.

Karat is geëxcommuniceerd. Na zijn vorige misstap en zijn zogenaamde boetedoening laat Karat ook in Demsterkloof weer zien dat hij onbetrouwbaar is en de krachten van de Generaal alleen voor eigen doeleinden aanwendt. Ik ben blij dat we als Generaal zwakke broeders niet eindeloos kansen blijven geven. Het geloof moet sterk zijn, naar buiten maar ook naar binnen!

Bij diverse problemen laat ons geloof zien dat het, het aanspreekpunt voor oplossen van problemen is. Hoewel verschillende avonturiers op individuele basis waardevolle daden verrichten, is de Generaal de enige die in staat is structurele taken betrouwbaar af te handelen.

Tijdens een ochtendexercitie worden we verrast door een horde kanibalen. De priester der Generaal Thornscape struikelt bij het vormen van de verdediging en sterft. Het blijft me achtervolgen of ik op deze verrassingsaanval had moeten zijn voorbereid.

Bij de laatste slag om Demsterkloof zegeviert de Generaal als geen ander. De strijder Watta legt het loodje. Ik kan er niet rouwig om zijn, mijn ervaring was te beperkt om deze aspirant-volgeling van het Generaalsgeloof in het gareel te krijgen. Ik zag geen toekomst voor hem, noch in het leger, noch binnen het geloof.

Ik discussieer met een nieuwe gelovige, de in de strijd zeer ervaren krijger, Der Hans, over wat jaren strijdervaring voor voordeel in individuele gevechten kan opleveren. Over de theorie hebben we veel gelijke gedachten. Hij is echter van mening dat ik als priester niet mijn hele aandacht op gevechtstraining kan leggen en daardoor nooit de voordelen kan bereiken die een krijger wel kan halen. Het zij zo, mijn aandacht ligt inderdaad bij het priesterschap. Trouwens welke krijger kan een hergroepering weerstaan?

Zevende maand anno Leta 5

Ik ontvang van Paladijn Rodwyn zelf een uitnodiging om te spreken op een tovenaarscongres dat wordt gehouden in St Walrick. Ik verwacht Benhal daar ook te treffen, gelukkig weer.

Negende maand anno Leta 5

Bij aankomst in St. Walrick blijkt ons geloof sterker dan ooit in de Wilde Landen. Een vertegenwoordiging van drie paladijnen, vier priesters, twee magiërs, één spoorzoeker en vier krijgers. De Generaal is de enige aanwezige krachtige groepering op dit moment.

Benhal is in goede gezondheid, Abita is in Kro Terlep en groeit als kool zegt Benhal. Ik ben tevreden om te zien hoe Benhal de wind eronder heeft bij de aanwezige tovers.

Behalve tovenaars zwerven er ook de nodige feraten en alven rond in het gebied. Niets van dit alles levert echt problemen op voor het Generaalsgeloof. Uitgezonderd een ongelukkige nieuwe gelovige die werd geïnfecteerd door de alven, en hierdoor de eeuwige slagvelden kon betreden.

Ivan Ignatius, derde graads ingewijde binnen het geloof van de Generaal en luitenant in het Keizerlijke leger, heeft mij waardig bevonden om gepromoveerd te worden tot de rang Sergeant-majoor. Ik zal Paladijn Rodwyn verzoeken een overzicht te sturen over de in de Wilde Landen gelegerde manschappen van het Keizerlijke leger. Wel ben ik verbaasd dat de lezing die ik tijdens het tovenaarscongres gaf over mijn onderzoek naar Alven de proeve voor mijn promotie leek te zijn.

Naast promotie in het leger heeft ook de Generaal mij waardig bevonden om ingewijd te worden in de tweede graads mysterieën. Deze inwijding heeft mij nog meer gesterkt in mijn geloof.

Nadat ik Zed en Orion bij Benhal heb geïntroduceerd als mogelijke leerlingen in de componentenleer heb ik zelf om onderricht in componentenleer verzocht bij de tover Pelle Swindels. Een ontzagwekkend tover die menig beginnend tover afschrikt, maar deze groentjesreactie is mij vreemd. Als Generaalsvolgeling en legergediende heb ik drillsergeanten meegemaakt, waarvan zelfs de heer Swindels nog wat kan leren.

Het gedrag van de onbesuisde maar veelbelovende Kai Poliarnik heeft uiteindelijk toch opgeleverd waar hij om vroeg. Na het bewonderswaardige geduld van Paladijn Van der Boeggeeste te hebben uitgeput, is Poliarnik in illegale zaakjes verwikkeld geraakt. Ivan Ignatius wilde Poliarnik zowel uit het leger als uit het geloof stoten. Ik heb gepleit om Poliarnik in elk geval voor het geloof nog een kans te geven. Ik zal Poliarnik in het gareel krijgen!

De Generaal zegeviert! Een patrouille met als doel veel vers alvenbloed te verkrijgen heeft een groep alven verslagen zonder noemenswaardige schade aan onze kant. Drie alven zijn gedood, één is gevlucht. Door tactisch gebruik van de hergroeperingsspreuk was dit een koud kunstje. Jammer genoeg dreigden ervaren personen als Ivan Ignatius en Klauw de boel in het honderd te laten lopen, ik heb grote problemen weten te voorkomen.

Vermoedelijk Negende maand anno Leta 5

Tijdens een ritueel in St.Walrick om de door alven veroorzaakte infectie te elimineren is iets ernstigs mis gegaan. We zijn vermoedelijk in de onderwereld aangekomen! Benhal heeft zich waarschijnlijk op tijd weten weg te teleporteren naar hopelijk een veilige plek.

Er zijn ook personen uit de wilde Landen aanwezig die niet in St. Walrick aanwezig waren ten tijde van het daar uitgevoerde ritueel, er is iets groters aan de hand.

Gelukkig zijn Generaalsvolgelingen in grote getale aanwezig. We zijn ook de enige groepering die enige blijk van georganiseerdheid geeft. Een analyse van de onderwereld geeft aan:

• Alven te over, doorgaans minder agressief dan ik gewend ben in Elerion.
• Demonen te over, sommige lijken machtiger dan anderen, dit schijnt samen te hangen met het hebben van een eigen domein.
• Er lopen hier ‘doden’ rond (personen die in Elerion zijn overleden), in meer of minder mate in het bezit van rede en verstand.

Om de hectische gebeurtenissen van de komende paar dagen te ordenen zal ik onderwerpsgewijs samenvatten:

Der Hans

Hij zet zich actief in voor de zaak van de Generaal. Zijn zwaard blijkt een relatie te hebben met een demon of God. Zijn voormalig (?) werkgever Hermanius blijkt Ka-Rashied te zijn(!), hij is nog steeds toegankelijk voor krachten geschonken door de Generaal. Ik heb hem tijdelijk buiten de aanwezige geloofsgroep Generaalsgelovigen geplaatst. Hij wordt gedood door demon Flauros nadat een zielloze Convivax hem (en Klauw en Poliarnik) achterlaat midden in het bos.

Bisschop Klauw

Onze samenwerking gaat als vanouds tot het moment dat Klauw tijdens een geloofsvergadering verschijnt met de mededeling dat hij zijn ziel heeft verkocht aan demon Flauros. Hij is samen met Der Hans en Poliarnik in het bos achtergelaten door een zielloze Convivax. Nadat Der zich heeft doodgevochten tegen demon Flauros heeft Klauw besloten een deal te maken met de demon. Het leven van Poliarnik was daar een onderdeel van. Klauw behoort nu de demon toe, voor de Generaal is Klauw gestorven. Nu ik terugkijk hadden we de zielloze Klauw ter plekke moeten doden, hij kan zijn nagedachtenis alleen nog maar bezoedelen. Een fout die ik de volgende keer niet meer zal maken!

Demon Barbatos

De demon Barbatos die de heer der wreedheid wordt genoemd heeft het voornamelijk op Generaalsvolgelingen voorzien. Een patrouille wordt op een moment in een naburige Herberg verbaal bedreigd. Poliarnik en Achmea Bank martelen inheemse wezens genaamd Kenku onder verbale druk van de demon. Raeboo is aanwezig en redt zijn eigen huid. De nieuwe gelovige Luzar is aanwezig en doet niets, wat gezien haar achtergrond misschien nog enigszins verklaarbaar is.

De Kenku zijn dienaren van een demon genaamd Malfas. Deze is ontstemd en wil een verklaring en genoegdoening. Ik word als leidinggevende (en op dit moment zowel in geloof als bij het leger hoogste in rang) aangesproken op hun acties. Ik weet Luzar en Raeboo zo goed als vrij te praten en zorg voor een kans op overleven voor Poliarnik en Achmea. Ik weiger de totale groep op te offeren voor de ondoordachte acties van individuen!

Poliarnik en Achmea weten de demon Malfas niet te overtuigen hun leven te sparen. Ze sterven en dienen de Generaal daarna nog tijdens het resterende verblijf in de onderwereld, hulde!

Interne zaken

Klauw is niet meer en daarmee word ik geloofsleider als enige aanwezige tweedegraads ingewijde. Ik bevorder paladijn Arnoud van der Boeggeeste tot sergeant. Ik vraag priesteres Kyra om de dagelijkse gang van zaken van het geloof te regelen. We krijgen de Codex in het bezit, hier moet ik over nadenken.

De Jadenhemelkeizer volgelingen spelen hier een verdienstelijke rol in, diplomatie is een sterke tactiek. Ik word bevorderd tot Luitenant in het keizerlijke leger, er moeten in Elrion rare dingen gebeuren, ik ben eergisteren pas tot sergeant majoor bevorderd! De loop der tijd verschilt tussen de onderwereld en Elerion.

De vertegenwoordigers van de verschillende geloven en gildes overleggen over hoe terug te keren naar de bovenwereld. Ik weiger samenwerking met Hermanius (die dus later Ka-Rashied blijkt te zijn) zolang andere opties bestaan. Uiteindelijk wordt toch gekozen voor samenwerking met hem als andere opties nog minder wenselijk cq haalbaar blijken te zijn. Er wordt een ritueel in elkaar gezet en een contract met Ka-Rashied gesloten. De krijger Hiero-Daro offert zich op voor de taak om demon Glaznegta te doden. Hij slaagt en sterft hierbij. Ik bevorder hem postuum tot Paladijn!

Enkele idiote Redobanezen hinderen de opzet van het ritueel. Ze houden mij verantwoordelijk, terwijl alle geloven en gilden de door mij geïnitieerde actie om hen tot medewerking te dwingen ondersteunen.

Uiteindelijk slaagt het ritueel en kan de laatste stap van de onderwereld terug naar Elerion gezet worden.

Na een gevecht met de overblijfselen van de troepen van enkele gedode demonen blijkt de Generaal oppermachtig. Helaas sterft Zed. De Generaal heeft zich gedurende het verblijf in de onderwereld opgeofferd terwijl andere groeperingen en individuen profiteren, deze rekening zal worden vereffend! Het ritueel der terugkeer kan vervolgens worden gehouden.

We zijn terug in Elerion!

Maar waar?

Of wanneer?

Vermoedelijk Negende maand anno Leta 6

We zijn in Elerion, in de buurt van Batori. Maar niet zoals we het kenden. Het is een tijd die vermoedelijk 75 tot 100 jaar na onze teleportatie uit St. Walrick ligt. Langzaam aan krijgen we informatie over wat er tussentijds gebeurd is. Alven heersen, geloven zijn verdwenen. Ik schijn een rol gespeeld te hebben, wat een nachtmerrie……

Terugdenkend blijft het een flits van gebeurtenissen. Medegelovigen uit de onderwereld en nieuwe gelovigen sluiten zich aaneen. Alven kleineren en bespotten elke mens. Hertog Dragomir leeft nog steeds en vraagt de Alven te sparen omdat de represailles op de nog levende menselijke bevolking anders niet te overzien zijn. Een oplossing lijkt dichtbij, een poort in de tijd kan ten koste van de levens van Hertog Dragomir en zijn geliefde Mordine worden geopend. Hij vraagt ons een aantal dingen in het verleden, onze toekomst, te voorkomen. Het ritueel slaagt, voor zover we kunnen nagaan.

Negende maand anno Leta 6

Al snel na het ritueel weten we dankzij een groep nomaden dat we in Leta 6 in Elerion arriveren. De kennis uit de toekomst drukt als een loden last op me.

We arriveren ´s nachts bij het jachtslot van Hertog Dragomir. De voorbereidingen voor zijn huwelijk zijn in volle gang. Verder lijkt alles rustig. Tijd om samen met medegelovigen de kracht van de Generaal in ons te laten stromen. Arnoud en Kyra, mijn linker- en rechthand zijn aanwezig. Ook Lazur en Orion hebben de reis vanuit de onderwereld en door de toekomst overleefd. Krijger Wel-drah is vanuit St. Walrick, zonder verblijf in de onderwereld, via de toekomst hier terecht gekomen. Nieuwe gelovigen zijn Antonius Opdam, priester Argyl Rushak, spoorzoeker en Bo van Lodor, krijger.

Na een korte nacht is de groep gelovigen al snel weer een hecht geheel. We bespreken de aanpak van een van de verzoeken van Hertog Dragomir (in de toekomst). Hij wil niet trouwen met Clarisse de Biënhof, wat ik goed begrijp. Kapitein Hildegard Rudolfo, 3e graads ingewijde en meestertacticus voegt zich bij ons gezelschap.

We besluiten uiteindelijk Vrouwe Theodora van Vreedenburgh te steunen. We zorgen voor bewaking en voor kampioenen in een toernooi, dit alles met groot succes. Zelfs mijn verwoording, in dichtvorm, van haar gevoelens leveren haar in de dichtwedstrijd heel wat bewondering van Hertog Dragomir op.

Een eerste ontvoeringspoging van de vrouwe wordt verijdeld. Een tweede poging, tijdens een nachtelijke tocht naar een naburig etablissement slaagt in eerste instantie. Nadat Arnoud van de Boeggeeste zijn falen komt melden, wordt de vrouwe met behulp van Hertog Dragomir en zijn Major Domo teruggevonden, relatief ongedeerd. De vrouwe geeft wel aan dat zij tot het geloof van de Generaal zou willen toetreden. Dit redt de nek van Arnoud, iets wat hij niet weet, hij was tenslotte de hoofdverantwoordelijke ten tijde van de ontvoeringspoging

Tussen de bedrijven door probeer ik Dragomir te overtuigen van zijn foute keuze om met de Biënhof-vrouw te huwen. Ik probeer zijn vertrouwen te winnen en licht hem in over het Boek. Ik denk dat mijn pogingen slagen. Ook Hildegard Rudolfo is onder de indruk en steunt mijn pogingen om Dragomir te overreden. Ik ben blij verrast als zowel Dragomir als zijn Major Domo medegelovigen blijken te zijn. Ik vertrouw Dragomir het Boek toe, zijn macht overstijgt die van mij op vrijwel alle fronten. Ik geef aan dat ik het Boek zelf het liefste naar Rodwyn zou transporteren.

Luca al Dente zoekt vele malen contact met allerlei plannen, ze klinken goed en ik zeg medewerking toe. Het blijft echter zoals altijd bij deze onberekenbare man, bij woorden, woorden en meer woorden. Luca kent maar één bondgenoot, zijn tong.

Convivax zoekt contact. In een gesprek bekent hij schuld aan de dood van Klauw, Der en indirect Poliarnik. Hij stort zijn hart uit, bepleit zijn motieven voor de hele situatie en de oorsprong er van. Hij praat als een Hemelkeizervolgeling. Maar misschien kan ik toch meer uit deze zaak halen dan een afgehakte kop. Ik bespreek het met mijn medegelovigen, de reacties zijn wisselend. We komen er niet snel uit, hierover zal later meer gesproken worden. Ondertussen moet Convivax op zijn tellen passen.

Iedereen die in de toekomst is geweest, is besmet met de gele koorts. Een ziekte die door Alven is vervaardigd. Hertog Dragomir heeft zijn hertogdom onder quarantaine geplaatst. Dit heeft echter niet mogen baten, een orcbal-team uit Elerion-stad en runemeester Zyfanti hebben beiden het gebied verlaten. Naar verwachting zal de gele koorts snel om zich heen grijpen in de rest van Elerion. De effecten van de gele koorts zijn, voor zover nu bekend, dat wanneer men een andere ziekte oploopt, deze moeilijker te genezen is.

Ik word totaal onverwacht in de derde graad ingewijd. Dit en de kennis die ik daarbij verkrijg sterkt mijn geloof. De Generaal is mijn pad, zekerder dan ooit!

Mijn eerste daad is Arnoud in de tweede graad in te wijden. Hij durft fouten te maken, toe te geven en leert er van. Een man met zijn hart op de goede plaats en een wil om de Generaal op de juiste manier te dienen. Wel-drah en Lazur geven aan Paladijn te willen worden. Wel-drah is gereed, het is slechts wachten op een goede queeste. Lazur is nog wel erg onervaren, vol moed en wil, maar ook nog makkelijk van haar stuk te brengen, ik moet hierover nog denken. Orion en Kyra zijn goed op weg naar de tweede graad, maar ze missen nog de macht om de Generaal in zichzelf te tonen.

Juist voor de verloving van Dragomir en Theodora komt de aardmankoning en zijn afgewezen dochter, samen met wat gevolg van aardmannen en vuistmonsters, zijn ongenoegen kenbaar maken. Ondanks de klunzige spreuk die Luca Al Dente uitspreekt, worden ze in de pan gehakt. Mijn medegelovigen zijn door Luca´s domme tovenarij niet in staat een behoorlijke bijdrage te leveren. Ik leef me wel uit, vuistmonsters en aardmannen worden gekliefd door mijn bijl. We overwinnen, natuurlijk, leve de Generaal!

De Generaal is met mij en mijn zorgen zijn ver weg.

Twaalfde maand anno Leta 6

Na een lange reis vanuit Batori weer in Kro Terlep aangekomen. Abita kan al goed 'areuh taraheut' zeggen!. Alkinda is dol op de kleine dondersteen en neemt de verzorging waar, als Benhal afwezig is. Benhal komt waarschijnlijk volgende week terug van Tovenaarseiland. Het is weer tijd voor een periode samenzijn.

Derde maand anno Leta 7

Ik heb besloten de vraag om hulp van de Jonker van Sonnema, Bjorn Again te honoreren. Hij vroeg via postduif om met zoveel mogelijk manschappen naar Sonnema te komen om daar de rust te herstellen. Ik stuur alle leden van de Rode Klauw een postduif met de oproep zich naar Sonnema te begeven. Rode Klauw, dat is de naam die we gaan gebruiken buiten officiële situaties, dan blijft het namelijk 'de reizende geloofsgemeenschap van de Generaal in Umbrië'.

Een dagreis voor Sonnema komen alle leden elkaar al tegen, en reizen samen verder. In Sonnema aangekomen blijkt de puinhoop inderdaad groot. Een stel noorderlingen hebben de burcht van de Jonker ingenomen en blijken ook nog familie van Olaf Knudson te zijn. Ook heeft Bjorn de groep reizende avonturiers om hulp gevraagd. Hulp? Dat stelletje egoïstische individuen is alleen op eigen gewin uit. En dat blijkt als snel als binnen korte tijd een oude crypte is opgebroken en grafschatten zijn ontvreemd.

Gelukkig is onze groep groter en hechter als ooit. Gelijk 's avonds voltrek ik het huwelijk tussen Arnoud en Kyra. De twee gelukkigen krijgen flink wat geschenken van de groep.

Ik geef Bjorn aan dat als we geen rechten hebben om de orde te handhaven, dat we dan ook niets kunnen doen. Het zal bijna een dag duren voordat hij ons volmachten geeft om op te kunnen treden.

De dag erna begint met een exercitie. De aanwezige kapitein Vrijburg van de naburige commandorij te Timo Ardina zal de exercitie als wapenmeester bijwonen. Het gaat goed fout, menig manschap loopt echte wonden op, vanwege de onkunde van de Kapitein. Dit is een vreemde zaak vindt ook sergeant-majoor Doree, die de kapitein begeleidt.

Een Dorpswicht roept een demon wiens hulpdemonen personen bezeten maken van een aantal minder prettige karaktertrekken zoals, wellust, wraak, jaloezie, luiheid en nog zo wat. Gelukkig zijn de effecten tijdelijk maar het ontregelt het dagelijkse leven in Sonnema wel. De demon en zijn hulpjes kunnen alleen bestreden worden met magie of gewijde en magische wapens dus de verdelgingstaak komt weer op onze schouders te liggen, gelukkig bijgestaan door Presi al Dente. Sergeant-Majoor Doree wijdt een tweede wapen zodat we twee gewijde bijlen hebben om deze taak te volbrengen.

Kapitein Vrijburg doet raar. Aan de hand van verschillende aanwijzingen en voorvallen heb ik de indruk dat iemand de geest van een ander persoon in het lichaam van Kapitein Vrijburg heeft geplaatst. Vermoedelijk ene Lucas Bols of Dools, trouwens ook aanwezig in Batori. De Kapitein verdwijnt voordat een oplossing gevonden kan worden. Lucas Dools is al enige tijd geleden vertrokken. Dit phenomeen moet in elk geval gerapporteerd worden. Als de Kapitein werkelijk onzin uit gaat kramen zal ik hem uit zijn functie moeten zetten.

Ik leg de kwestie Convivax voor aan de groep. Omdat niemand geloof heeft in de officiële rechtsgang kiezen we unaniem voor boetedoening. Convivax zal regelmatig contact houden met mij. Hij zal wanneer nodig zijn diensten beschikbaar stellen aan de Rode Klauw. Hij zal ëë jaar dienen in een commandorij. Zijn kop gaat er zonder enige vorm van proces af als hij afwijkt van zijn vroegere en nu weer aangenomen levenspad.

Gedurende de dag melden zich 4 personen aan die ons geloof willen volgen. Ik ben niet onverdeeld gelukkig met één van deze vier personen. De tijd zal doen blijken of ik gelijk heb.

Ik wijd Kyra, als huwelijksgeschenk, in in de grote mysteriën.

De al genoemde Crypte blijkt vleermonsters te huisvesten. Een groep waanzinnigen vereert deze wezens. Ze zetten met een list de noorderlingen uit het kasteel van Sonnema en nemen dit in. Enkele geesten en orcen geven de noodzaak van het sluiten van de crypte aan. In een nachtelijke strijd tegen de vleermonsters worden we dusdanig gehinderd door onkundige omstanders en de aanwezige avonturiers dat onze beide Paladijnen sterven. Magnus en Arnoud zijn bij de Generaal.

Gezien de oorzaak van hun overlijden geef ik direct na beide begrafenis rituelen, aan Bjorn Again door dat het leger noch de Generaal nog voor Sonnema zal strijden. De Generaal heeft voor de laatste keer voor dit zooitje rapaille betaald. Ze zoeken het maar uit. Uitgezonderd de familie al Dente toont niemand enige respect voor de overleden Paladijnen.

Omdat een geloofsgroep niet zonder een Paladijn kan, wijd ik Wel-drah tot paladijn. Hij is er eigenlijk nog niet klaar voor. Zijn queeste zal zijn om, ondanks dat, zich als een waardig Paladijn te manifesteren binnen de groep en naar buiten toe.

De nacht duurt lang en is koud, heel koud, voor lichaam en geest.

Bij de ochtend exercitie geef ik aan dat ik heb besloten mij tijdelijk terug te trekken uit de Rode Klauw. Ik zal 's middags vertrekken richting Kro Terlep. De groep begrijpt mij, denk ik. Ik promoveer Beau tot korporaal, zodat hij tijdelijk met Lazur de legereenheid kan leiden. Ik geef de Rode Klauw over aan Kyra. Ik hoop dat ze deze zware taak zal kunnen dragen.

Na de exercitie komt de eerder beschreven Demon weer opdraven. Wat hij wil is onduidelijk maar we rammen hem Sonnema uit. Weer laat de aanwezige groep avonturiers het afweten. Uitgezonderd de al Dentes en één gelovige van de Hemelkeizer.

In een poging het kasteel van Sonnema over te nemen sterft Bjorn Again en ook enkele anderen. Wij waken slechts over eventuele onschuldigen, en die sterven er dus ook geen.

De Generaal is met mij, maar ik ben het pad goed kwijt.

BRU 625

Ver, heel ver in het verleden wordt Lotov weer gespot. Wraakzuchtig want zijn dochter is vermoord? Hij maant iedereen tot nadenken over Robin. Is hij de heldhaftigheden die we hem toedichten waard? Is de Codex het papier waarop deze geschreven waard? Kortom we zouden er goed aan doen eens na te denken over wat, en vooral wie, de werkelijke Generaal nu is en waar deze voor staat ...